به صدای باران گوش کن نغمه ها  دارد با خود ..

نغمه ای دارد به آواز بلند پر احساس خوشایند بهار ،

 سرودی به بلندای شبدر ها که ای همه زیبایی ، همه شور و شوق و طراوت

همه تقدیم به چشمانت .

بهتر گوش کن ، خبری از بهار دارد با خود ، خبر از دیداری نو ، لحظه ی دیدار .

نمی دانم هر چه هست باشد من باران را دوست دارم .

گوش کن صدایش غمگین است شاید می نالد از دوری ، از بی کسی ؛ از بی خبری ،

شاید دور افتاده از محبوب .

می دانم باران فاصله ها را خواهد شکست .

 با دلی روشنتر و عاشق گوش کن باران ترانه خوان شده ،

نگاه کن  باران پر ز احساس کرده گل های باغچه را از این همه زیبایی لذت ببر .

باران را ببین چه زیبا شاخه های شب بو را به هم دسته کرده .

می دانم که باران را دوست داریم.

زیر باران مست و سرخوش ، بی هیاهوی ارغوانی رنگ لبخند بزن .

پر ز شور و حس نمناکی باش . پر ز احساس باریدن .

همچون قاصدک های سبک بال رقصان شو در باد .

یادت باشد زیر باران از برگ گل سرخ یادی کن .

یادت باشد زیر باران از عشق با یاسمن سر صحبت را وا کن . 

یادت باشد زیر باران چترت را ببند و خندان از روی جوی پر آب گذر کن .

یادم باشد که هیچ  بارانی را از دست ندهم چون باران را دوست دارم .